Vele afwezigen aan de kant van De Grunte in aanloop naar de wedstrijd tegen Nunspeet. Het team dat als enige Hydrofiel uit Nijmegen van het kampioenschap kan afhouden in de 1e klasse district. Met gastspeler Jan Bruins speelde De Grunte een solide partij en leek op weg naar een punt. In de laatste periode trok Nunspeet echter aan het langste eind en wond de partij met 8-4.
Het krachtsverschil was voor aanvang al duidelijk gezien de stand op de ranglijst en het aantal wissels (2 ten opzichte van 4 aan de kant van Nunspeet). Nunspeet drong flink aan in de eerste periode en komt halverwege een 2-0 voorsprong. De 3-0 lijkt eraan te komen maar keeper Mathieu Meerlo kan de strafworp uit de hoek tikken. Via de sterk spelende Rik Bouwhuis is de aansluitingstreffer zelfs een feit, 2-1. De Grunte verdedigd vervolgens zoals het hoort en het is Nunspeet dat aanvallend slordiger gaat spelen. Dat is het beeld in de tweede periode waarbij geen doelpunten vallen. In de derde periode komt De Grunte zelfs op gelijke hoogte. Het is Mathijs Lansink die oog in oog met de keeper koelbloedig afrond, 2-2. Achterin geeft Nunspeet kansen weg, foutieve passen kunnen eenvoudig onderschept worden. De Grunte voelt dat er wat te halen valt. Echter is het binnen 1,5 minuut 4-2 nadat Nunspeet via een man-meer en counter goed afrond. De Grunte houdt het hoofd koel en krijgt via een goede zwemactie van Wouter Scholten een strafworp toegewezen. Deze word feilloos in de kruising geschoten door wederom Rik Bouwhuis, 4-3. In de laatste periode moet De Grunte teveel toegeven op fysiek gebied. Via een strafworp loopt Nunspeet uit naar 5-3 en even later is de 6-3 en 7-3 een feit. Toch weet De Grunte nog iets terug te doen via een man-meer situatie. De bal word goed rondgespeeld waarna Louwrens Engbersen hard uithaalt, 7-4. Eindstand word bepaald in de laatste seconden wanneer Nunspeet op de counter de 8-4 binnen weet te tikken. Verdiend winnen zij het duel waarbij De Grunte lang op koers lag een punt uit het vuur te slepen.
Auteur: Mathieu Meerlo
